Εβδομήντα χρόνια κλείνουν από την ένδοξη εκείνη εποχή που που οι ήρωες πολεμούσαν σαν Έλληνες. Εβδομήντα ολόκληρα χρόνια και η Ελλάδα βρίσκεται στο ίδιο σημείο. Τόσες θυσίες πήγαν χαμένες. Ο ελληνικός λαός καλείται πάλι
να δώσει έναν ακόμα πιο άνισο αγώνα, από δυσκολότερη θέση και με πιο ισχυρότερους αντιπάλους. Έναν αγώνα που "άλλοι" προκάλεσαν στο όνομά του, (εν αγνοία του;), όντας όμως συνυπεύθυνος, αφού τους έδωσε το δικαίωμα της διαχείρισης. Το "Όλοι μαζί τα φάγαμε" θυμίζει το: "η Εύα με εξαπάτησε...". Αυτό λέγεται αποποίηση ευθυνών, αλλιώς ανευθυνότητα, ανικανότητα και κυρίως, ασύστολη κοροϊδία προς όλους αυτούς που παρέχουν εμπιστοσύνη. Γιατί, ναι μεν ο ελληνικός λαός εμπιστεύθηκε κάποιους στα της διαχείρισης της χώρας, αυτό δεν σημαίνει δε, ότι αυτοί εν λευκώ κάνουν και ό,τι θέλουν. Ας είναι, "θα βρει η σανίδα το καρφί της" κατά πως τα λέει η λαϊκή σοφία. Μπορεί "Γουδί" να μην υπάρχει πλέον, υπάρχει όμως δικαιοσύνη. Δικαιοσύνη όχι όπως την εννοούν μερικοί - μερικοί, αλλά όπως την ξέρει και την αποδίδει ο Δίκαιος Κριτής. Και διαχρονικά, δικαιοσύνη αποδίδεται. Η ισορροπία αποκαθίσταται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου