Είναι να γελάει κανείς με όλους αυτούς τους "αφελείς" των δημοσκοπήσεων. Τους blog-άδες και τους blog-αδόρους που νομίζουν ότι "περνούν γραμμή" μέσα από "δημοσκοπήσεις". Είναι άλλο τι θέλουμε, άλλο τι θα ευχόμαστε να γίνει και άλλο τι θα γίνει και το τί θα γίνει κανείς δεν μπορεί να το προκαθορίσει. Εξ' άλλου έχουν περάσει ανεπιστρεπτί οι εποχές που "ψήφιζαν και τα δέντρα". Οι δημοσκοπήσεις ειναι εργαλεία δουλειάς, δεν είναι παιχνίδι κι ούτε πλαστελίνη να την τραβάς είτε από ΄δώ είτε απο ΄κεί κατά το δοκούν και να "φτιάχνεις" ο,τι θέλεις. Ο καθ΄ένας ξέρει (για τον εαυτό του) τι θα ψηφίσει. Λίγο πολύ γνωρίζει και τον διπλανό του και τον πάρα-δίπλα. Μέσες - άκρες κάνει μιά "μίνι δημοσκόπηση" μέσα του και έχει μια πρώτη γνώση. Το πόσο αντικειμενική και κοντά στην πραγματικότητα είναι εξαρτάται από το "δείγμα", δηλαδή πόσους "γνωρίζει", τι πραγματικά θα κάνουν οι "αναποφάσιστοι" που ξέρει κ.ο.κ. Αυτό φυσικά έχει να κάνει - όπως είπαμε και πιο πάνω - με την προσωπική άποψη που σχηματίζει ο κάθ' ένας. Άλλο όμως ή προσωπική και άλλο η γενική - η κοινή γνώμη. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν οτι κι εμείς στις υποτυπώδεις δημοσκοπήσεις που κάνουμε εχουμε ξεκάθαρα γράψει τι είναι αυτές οι δημοσκοπήσεις. Έτσι, μόνο αφελείς μπορεί να τις πιστέψουν και να τις λάβουν σοβαρά υπ΄ όψη τους. Στο ερώτημα, "τότε γιατί τις κάνετε;" η απάντηση είναι: "Απλώς γίνεται μιά καταγραφή και τίποτα περισσότερο". Τα όρια της ελευθερίας του λόγου και της ασυδοσίας δεν ξεχωρίζουν με σαφήνεια. Σημασία δεν έχει να λέμε κάτι, αλλά τι λέμε και πώς το λέμε. Αφήστε λοιπόν το λαό να αποφασίσει. Κάποτε θα μάθει και θα αποφασίζει μόνο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου